Uitgeschreven op 06-10-2019
Arbeid thuis – borstvoeding
Tijdens mijn arbeid werd ik thuis begeleid door de vroedvrouw
Op 38 weken was ik al echt aan het aftellen…Door allerlei kwaaltjes heb ik niet echt kunnen genieten van mijn zwangerschap. M’n beste vriendin kwam regelmatig langs en telkens kwam de vraag. “En, voel je nog niets?” Ook de bewuste dag…
Ze was er al in de voormiddag en ik vertelde dat ik af en toe wat menstruatiepijn had. Niet abnormaal, want dat had ik wel vaker. Tegen de middag kwamen ze al wat regelmatiger. Zijzelf is 6 weken te vroeg bevallen, dus ze kon me niet echt zeggen of dit het nu was…haar dochtertje heeft m’n buikje alvast vaarwel geaaid, het moest maar eens de laatste keer zijn, lachten we nog!
De pijntjes gingen niet meer weg. Rond 16u begon ik te timen…al snel voelde ik ze om de 5min. Ik belde al maar naar mijn man, dat hij op tijd naar huis moest komen. Wanneer hij om 17u thuis was, moest ik van hem de vroedvrouw bellen. Ik dacht: “Maar nee, het gaat toch nog goed!” Hij liet me geen keus, bezorgd dat hij was. Raisa stelde onmiddellijk voor om haar avond bij ons door te brengen…Wauw! Dat op zich vond ik al geweldig, dat ze het zo kort wou opvolgen. In het begin was het even wennen dat ze er was… “Doe maar alsof ik er niet ben”, zei ze 😊 Ze heeft even een check-up gedaan en het was inderdaad begonnen!
Raisa heeft zich met haar laptop aan de tafel gezet en wij hebben gewoon ons ding gedaan. De eerste 2 uren waren het nog steeds de 5min-pijntjes, daarna werden ze iets krachtiger. Raisa stelde vanalles voor om de tijd door te komen en de weeën te kunnen opvangen. Ik had nooit gedacht dat ik me zo op m’n gemak zou voelen met ‘een vreemde’ in huis. Raisa was zo rustig en dat gaf ze helemaal aan mij over. Ze heeft me echt enorm goed begeleid, ondersteunt en gemotiveerd. Na 5min ontsluiting stelde ze voor om in bad te gaan. Had me dit ervoor gezegd, had ik nooit gedacht dat ik dit zou gedaan hebben, maar uw gêne valt volledig weg. Licht uit, sfeerlichtje aan, rustige muziek….mijn man zei achteraf dat ik helemaal in m’n cocon zat. Als er weeën waren, ving ik die op en daarna sloot ik me weer af. Na een tijdje in bad te zitten, was het niet meer comfortabel. Raisa heeft me opnieuw gecontroleerd en ik had 7cm opening! Toen ben ik op m’n gemak naar het ziekenhuis vertrokken…het was toen 22u30.
Eens daar aangekomen waren de vroedvrouwen ook wel vriendelijk, maar dat ik al die uren daarvoor rustig thuis ben geweest met de fantastische hulp van Raisa is goud waard geweest!!! In het ziekenhuis hangen ze je onmiddellijk aan de monitor en wordt het allemaal een stuk ongemakkelijker. M’n water was nog altijd niet gebroken en om 1u kreeg ik persweeën. Daarna is het allemaal snel gegaan. Ze hebben m’n water gebroken en om 1.22uur is Lia geboren.
Ik ben erg fier op hoe ik m’n arbeid beleefd heb…maar ik blijf erbij, dit had ik nooit gekunnen zonder de steun van Raisa. Ik had voor mezelf uitgemaakt dat ik geen epidurale wou. Achteraf bekeken weet ik niet of me dit was gelukt als ik al onmiddellijk naar het ziekenhuis was gegaan. Het feit dat je in je vertrouwde omgeving onder het toeziende oog van een rustige professionele vroedvrouw, je arbeid kan beleven, zorgt er naar mijn gevoel voor dat je alles bewuster meemaakt en gek genoeg zelfs van ‘geniet’! De vroedvrouwen in het ziekenhuis waren ook lief en professioneel, maar de vertrouwensband met een vroedvrouw aan huis, zorgt ervoor dat alles al half zo zwaar is!
De borstvoeding ging vanaf het eerste moment goed. Lia hapte onmiddellijk goed aan en ik was vertrokken. ’s Morgens kreeg ik een berichtje van Raisa of ze me proficiat mocht wensen en de laatste dag in het ziekenhuis stond ze zelfs aan onze deur…zo lief!
Tijdens de kraamperiode kon ik ook altijd terecht bij Raisa en Soumi Vaak heb ik op hun beroep gedaan. Ik mocht bellen of een berichtje sturen en altijd kreeg ik snel een antwoord, het was nooit te veel! Het doet zo deugd te weten dat je altijd bij iemand terecht kan met al je vragen en onzekerheden. ’s Avonds laat of ’s morgens vroeg, vragen of de borstvoeding, slaapproblemen, veranderingen die je opvallen,…je zit met zoveel onzekerheden en ook al hadden Raisa en Soumi ook niet altijd een pasklaar antwoord, samen kwamen we er altijd uit. En… wanneer je het dan even niet meer ziet zitten, stelt Raisa zelfs voor om even langs te komen en samen naar een oplossing te zoeken. Nogmaals deze steun aan huis is zoveel waard!!! Zelfs na 4 maandjes, terwijl de afspraken eigenlijk afgerond zijn, krijg ik nog altijd een berichtje terug als ik als ongeruste mama nog vragen heb over bijvoorbeeld Lia’s 1e verkoudheid 😊
Raisa en Soumi hun passie voor de job stralen ze uit in goede, professionele en persoonlijke begeleiding! Ik kan hun niet genoeg bedanken voor alles!!!
