(uitgeschreven 14-08-2018)
Zwangerschap – keizersnede – borstvoeding – lipbandje laseren – vermoeidheid - afbouwen
Mijn zwangerschap verliep niet heel gemakkelijk. Ik ben tijdens m’n zwangerschap heel ziek geweest en had ook veel last van bekkeninstabiliteit. Doordat het kindje in stuit lag, werd het een geplande keizersnede. Ik had er enorm veel schrik voor en had het er ook best moeilijk mee. Het was niet men ideaal beeld over bevallen, en ik had ook heel erg schrik voor het onbekende. Deed het pijn? Duurt het lang? Kan ik men kindje snel zien? Doet zo'n blaassonde pijn? 1001 dingen hebben toen door men hoofd gespookt.
Ik kende Raisa nog van toen ze vakantiewerk deed op men werk en het klikte toen erg goed. Dus toen het stilletjes aan tijd werd om een vroedvrouw te kiezen voor na de bevalling dacht ik “waarom niet?” Een kort telefoontje en ik was zeker van men keuze.
12 december 2016 was de dag van men keizersnede. Met een bang hartje vertrok ik naar het ziekenhuis. Raisa werkte destijds ook nog in het ziekenhuis. Toevallig moest zij die dag ook werken en was ze ook nog eens de persoon die me mocht bijstaan tijdens men keizersnede. Ik was hier heel blij mee, het deed deugd om op dat moment een bekend gezicht te zien, die ook nog eens wist hoe bang ik was.
Ze was tijdens de voorbereidingen heel lief en geduldig. Mijn grote schrik was de epidurale verdoving en daar heeft ze me heel goed ondersteund en doorheen gebabbeld.
Om 10.24 uur ben ik bevallen van een prachtige dochter. Na een dik uurtje op recovery mocht ik terug naar men kamer en kreeg ik voor het eerst men dochter in armen. Een prachtig moment!
Omdat ik besloten had om borstvoeding te geven, werd ze ook voor de eerste keer aangelegd. De eerste dagen van de borstvoeding verliepen moeizaam. Linne was een beetje lui en had niet veel zin om te drinken. Pas toen ik thuis was begon het allemaal in zijn plooi te vallen en begon Linne steeds beter en beter te drinken. Raisa stuurde me bij waar het nodig was en gaf me tips hoe ik gemakkelijker kon voeden. Tijdens de feestdagen had ik last van een borstontsteking. Zelfs op Kerstdag was het geen probleem om langs te komen; “om toch maar eventjes te komen kijken hoe het met je gaat he”. Ze gaf de nodige tips en stuurde regelmatig berichtjes hoe het met me ging.
De huisbezoeken waren altijd heel gezellig. Ze nam altijd de tijd voor je en was nooit gehaast. Ze luisterde als het nodig was en pepte je op als je het even niet meer zag zitten.
Omdat de aanhap niet goed ging en ik steeds pijn had tijdens het drinken, heeft ze mij geadviseerd om Linne haar lipbandje te laten klieven. Ik was hier heel erg bang voor, maar besloot het uiteindelijk toch te laten doen. De ingreep viel heel goed mee en Linne heeft hier weinig tot zelfs geen last van gehad. De borstvoeding ging beter en de aanhap deed ook veel minder pijn.
Na 10 weken borstvoeding geraakte ik stilaan op en wou ik stoppen met de borstvoeding. Ik durfde de knoop niet doorhakken. Ik voelde me alsof ik faalde en voelde me heel schuldig tegenover Linne. Na een goede babbel met Raisa hebben we een afbouwingsschema opgesteld en heeft ze me nog eens extra op het hart gedrukt dat ik zeker geen slechte mama zou zijn en dat ik evenzeer 10 weken toch moedermelk heb gegeven. Ik heb rustig kunnen afbouwen met borstvoeding en heb nergens last van gehad.
Ik ben heel blij dat ik voor Raisa heb gekozen. Ze heeft me heel goed ondersteund en ze stond altijd met een lach voor me klaar. Ik ben haar enorm dankbaar voor de luisterende oortjes en ik zou haar zeker terug bellen als we nog een kindje krijgen! :)
