Uitgeschreven op 08-08-2021
Borstvoeding – moeilijke drinker – strak tongriempje & lipbandje – tepelhoedje – kolven – bijvoeding via fles en spuitje – osteopaat – doorzetting heeft beloond
Zoals plop zou zeggen: "het begon allemaal deze morgen in mijn melkherberg".
Toen we 30 oktober 2020 te horen kregen dat we (eindelijk) zwanger waren van ons WONDERtje, wist ik onmiddellijk dat ik graag, maar echt heel graag, borstvoeding wilde geven. (Ik dacht ook helemaal niet aan kunstvoeding en flesjes,...).
Na 3 maanden, en nadat we het tegen onze gezinnen verteld hebben, gingen wij de geboortelijst maken. Ook hier werd niets van flesvoeding opgezet, want ik ging borstvoeding geven.
Dagen werden weken, weken werden maanden. Rond maand 7 heb ik mijn man en ik ingeschreven voor de klaarstoomcursus die onze vroedvrouwen organiseerden.
Een van die workshops ging over borstvoeding. Ik weet nog dat dat voor mij heel interessant was en dat mijn man zei van "pff als man zijnde was dat toch de minst interessante workshop van de vier, want ja wij mannen kunnen geen borstvoeding geven 🙊🤣".
2 maanden later kwam de uitgetelde datum wel zeer dichtbij (9/7/2021). Uiteindelijk ben ik 2 dagen overtijd gegaan.
Na een lange bevalling (15uur) konden we eindelijk ons wonder (zoon) ontmoeten. Na de skin to skin en de nodige verzorging (zowel voor onze zoon als voor mezelf), kreeg ik hem terug bij mij en mocht ik voor de eerste keer borstvoeding geven. Wat een zaligheid 😍🤱🏻. Hij dronk ook onmiddellijk, dus mama zo fier als een gieter: ‘we zijn vertrokken!’. 🥰
Maar helaas, niets was minder waar.
De eerste dag thuis (de dag na de bevalling, 12/7/2021) ging alles nog goed. Maar toen we eenmaal de nacht waren ingegaan, merkte ik dat het drinken aan de borst minder goed ging. De volgende ochtend (13/7/2021) ging het precies nog moeilijker, gelukkig kwam de vroedvrouw op bezoek. Tijdens het wegen merkten we op dat ons zoontje héél geel zag en veel gewicht was verloren (7%). Ik gaf ook aan dat ik merkte dat hij minder goed dronk en precies niet zo actief was (comateuse baby).
Toen is de rollercoaster begonnen. We begaven ons op een tgvtrein en een overlevingsmodus nam het over. In samenspraak met de vroedvrouw heb ik mijn schoonzus gebeld; zij was 7,5 week eerder dan mij bevallen en had al moedermelk in de diepvries liggen. We vroegen aan haar of ze een zakje moedermelk wilde brengen, omdat onze zoon nog niet had gedronken en kunstvoeding hadden wij natuurlijk niet in huis. Hij moest toch iets binnenkrijgen! Gelukkig hadden we bij de gratis "roze doos" een flesje met een 0 speen gekregen (dus ik raad ook iedereen aan om toch 1 flesje in huis te hebben met een 0 speen). We hebben de moedermelk "au bain marie" opgewarmd (en damn, wat duurt dat lang als je daar op moet wachten). De vroedvrouw had ondertussen al een bloedafname gedaan bij zoonlief, kunstvoeding opgeschreven om te gaan halen bij de apotheek en haar collega gebeld ivm het huren van een kolftoestel bij hun (met mijn melkproductie was niets mis, maar zoonlief had de energie niet om aan mijn borst te drinken).
Gelukkig dronk hij de moedermelk van mijn schoonzus via het flesje goed op. Wat een opluchting dat hij dronk. Zo had hij toch nog wat moedermelk binnen.
Overkop zijn we toen met ons allen in de auto gesprongen en naar Raisa gereden om het kolfmachine te huren. Terug thuis, onmiddellijk (letterlijk) aan de machine gaan hangen. Maar er kwam geen melk uit 😢. Ik vond dit zo raar, dus na de 15min toch terug opnieuw aangehangen, en toen kwamen we er achter dat je de zuigkracht kon instellen. Dus deze wat hoger gezet, en ja hoor, het goud liep eruit. 🤩😁
We dachten dat als de geelzucht weg zou zijn na een paar dagen, hij wel terug de kracht zou hebben om aan de borst te drinken. 2 dagen later (15/7) hebben we, in samenspraak met vroedvrouw, opnieuw een bloedafname laten doen. Hij bleef maar geel zien en de waarde bleek ook kantje boortje. Mits we de dag erna (16/7) terug naar het ziekenhuis moesten om langs te gaan bij de kinderarts, hebben we gewacht tot die dag en gelukkig moest hij helemaal niet onder de lamp. Het geel werd minder en ons zoontje reageerde weer beter. Het had gewoon tijd nodig vooraleer dat het weg was.
Ondanks dat de geelzucht minderde, bleef het drinken aan de borst toch een moeilijk verhaal. De vroedvrouw controleerde zijn lipbandje en tongriempje en toen bleek dat beide te strak waren. Ze verwees ons door om dit weg te laten laseren en we kregen een tepelhoedje (18/7) om het drinken aan de borst te vergemakkelijken. Maar de hoofdzaak bleef toch beiden borsten kolven en de melk via de fles geven. Het voordeel hiervan was wel dat ook de papa en familie een flesje moedermelk aan hem konden geven. Heel af en toe lukte het om hem rechtstreeks van de borst te laten drinken, via het tepelhoedje weliswaar. Wat een zalig gevoel was dit. Maar helaas bleef het voornamelijk bij kolven + fles.
21 juli konden we langsgaan om het tongriempje en lipbandje te laten laseren. Het was een ingreep van niets en hij gaf geen kik. Ons zoontje kon ineens zijn tong uitsteken (en wat deed hij dit maar al te graag 😛). 5u na de ingreep, heb ik mijn rechterborst met tepelhoedje aangeboden. En ja hoor; hij dronk. 🥰🤱🏻
Toch had hij wel wat hinder van de ingreep waardoor het gemakkelijker was voor hem om via het flesje de moedermelk te drinken. Het bleef dus nog steeds grotendeels bij kolven en flesjes. Af en toe lukte het hem wel om live te drinken, maar dan meldde hij zich meestal iets erna al terug omdat hij toch niet voldoende binnenkreeg via de borst, en moesten we hem nog een flesje bijgeven. Het kolven ging wel steeds beter, vanaf 23/7 kwam er al gemiddeld 110cc/keer uit mijn rechterborst en gemiddeld 60cc uit de linkerborst. We bleven gemotiveerd en bleven oefenen. Het leken telkens 2 stappen naar voren en eentje terug te zijn; de ene dag dronk hij vrij goed, de andere bleef hij te boos en ongeduldig aan de borst. De melk leek niet snel genoeg te komen. Toen zijn we gestart met tijdens het drinken aan de borst (met tepelhoedje) gelijktijdig met een spuitje afgekolfde moedermelk erlangs mee in zijn mondje te spuiten om hem te motiveren en te belonen. Op deze manier besefte hij dat als hij zoog er melk uitkwam. Rechts lukte dit steeds beter. De linkerborst bleef hij weigeren waardoor we dachten dat hij misschien een voorkeurskant had. Ondanks dat hij wat meer van de borst dronk, werden er wel nog maaltijden met flesjes gegeven.
Omdat het drinken aan de borst zo moeilijk bleef gaan, dacht de vroedvrouw dat hij misschien spanningen op zijn kaak had. Dat zou een reden kunnen zijn waardoor hij zijn hoofdje niet goed naar links kon draaien, waardoor het drinken aan de borst zo moeilijk ging en waardoor hij de linkerborst zelfs weigerde. Op 2/8 zijn wij hiervoor naar de osteopaat gegaan en na dit bezoek begon hij te drinken aan de borst met tepelhoedje en moesten we enkel nog stimuleren met het spuitje. 🙂
Vanaf 3/8 ‘s morgens is hij uit zichzelf beginnen te drinken aan de borst met tepelhoedje. Zowel rechts als links. Hij had geen spuitje meer nodig! Sinds deze dag moet ik ook niet meer systematisch kolven. Slechts 1x omdat mijn borsten op springen stonden, alsook de dag erna nog 1x. Mijn borsten waren nog niet afgesteld op de vraag van onze zoon, maar op het frequent kolven.
Als ik heel eerlijk ben, begonnen we op een gegeven moment de moed te verliezen en zagen we het niet meer goedkomen. Maar nu ben ik zo blij met ons doorzettingsvermogen! En we waren blij dat toch ook mijn man de workshop omtrent borstvoeding had meegevolgd. Hij was mee gemotiveerd om de borstvoeding te laten slagen. Zonder zijn hulp en steun was het niet hetzelfde verlopen. Mijn liefste man en onze omgeving steunden mij en Tibe en hielpen waar nodig. Zo hielpen ze bijvoorbeeld met de spuit te vullen of hem te belonen terwijl ik hem en het tepelhoedje vast hield. Ook zorgden ze dat ik zelf niets te kort kwam tijdens de borstvoedingen door mij drinken aan te bieden, een boterham te smeren en te brengen,… Ze gaven wel op een gegeven moment (toen Tibe 3w oud was) zelf aan van "amai, dat je daar zo kalm onder kan blijven, ik zou het al lang opgegeven hebben". Gelukkig hebben we het niet opgegeven! Nu kunnen we eindelijk GENIETEN van de borstvoeding!
🤍 Geduld is een mooie zaak 🤍
PS: op 9 september 2021 krijgt Tibe al 9 weken live borstvoeding op vraag en aanbod :D
